مدح و مناجات با امام رضا علیه‌السلام
در حریم نور جای مشعل و فانوس نیست هیچ کس از لطف‌تان در این حرم مأیوس نیست شکرِ حق با شیر مادر مهرتان در دل نشست واقعا بیچاره هرکس با شما مأنوس نیست کـربـلا و کـاظمین و سامرا، حتی نجف هیچ جا بهرمن درمانده همچون طوس نیست دُرّ و مرجانی که از احسان به سائل می‌دهی در صدف‌های کفِ اعماق اقیانوس نیست هرکس از، سوی تو آمد بوی جنّت می‌دهد بوی جنت هیچ جا چون در حرم محسوس نیست این کبوتر که به دور گنبدت در گردش است هم طراز هر پرش صدها پرِ طاووس نیست دانه دانه ذکر تسبیحم فقط شد "یا رضا" شأن ذکرت کمتر از یا نور و یا قدّوس نیست زائرانت پشت هم مرکب به مرکب آمدند این همه زائر ولی روزی من افسوس! نیست نه عبا می‌خـواهم و نه تیـغۀ سلـمانی‌ات حاجتم این روزها چیزی بجز پابوس نیست |